Oké, It’s that time of the week again: Wednesday 20:00!
Jullie weten nu hoe ik aan mijn passie kom en wat ik doe qua school, maar hoe zit dit met mij en werk? Ik ben een student, betekent dit dat ik daarnaast werk? Of werk je als student niet? Nou, ik zou Tamar niet zijn, als ik niet zou werken. Eenmaal een harder werker, altijd een harder werker.
Mijn allereerste baantje, ik weet nog heel goed hoe ik aan dit baantje ben gekomen.
Het was een woensdag en ik zat in de tweedeklas van de middelbare. School was afgelopen en een vriendinnetje en ik hadden wel zin in een ijsje. Op de plaats waar in Meppel al jaren Toscane had gezeten, zat nu al een aantal weken een nieuwe ijssalon: IJsmakers. Deze salon heeft het beste ijs in Meppel, als je naar mijn mening vraagt. Terug naar de ijssalon. Ik wilde net de bestelde ijsjes in ontvangst nemen, toen de baas van de ijssalon, die mij hielp, vroeg hoe oud ik was. Ik was toen veertien jaar oud, dus dit antwoordde ik ook. De baas reageerde dat ik het jaar erop, als ik vijftien zou zijn, maar even moest terugkomen voor een baantje. Zogezegd zo gedaan. Een jaar later solliciteerde ik bij IJsmakers in Meppel en begon ik met mijn allereerste baantje in een ijssalon.
Tijdens mijn sollicitatie heb ik nog wel gevraagd aan mijn baas waarom hij mij, toen ik veertien was en de ijsjes in ontvangst nam, als potentiële nieuwe werknemer zag. Het kwam erop neer dat ik zo enthousiast en vrolijk de ijsjes bestelde en in ontvangst nam, dat hij meteen wist dat ik goed zou passen in zijn bedrijf.
Een jaar later nam ik er nog een baantje bij. Ik zou die zomer niet op vakantie gaan en ik wilde graag wat bijverdienen. Zo kwam ik aan baantje nummer twee: caissière bij de Albert Heijn in
Meppel.
Ik had eigenlijk best impulsief gesolliciteerd bij de Albert Heijn. Ik wilde namelijk meer uren maken in de zomervakantie en ik wist dat dit mij niet zou lukken als ik alleen bij IJsmakers zou werken. Ik wist dat je bij de Albert Heijn vaak maar maximaal 3,5 uur zou werken als caissière. Dit was dus goed te combineren met IJsmakers. Ik ben naar de Albert Heijn gegaan en ik vroeg daar om een sollicitatiebrief. Ja, deze dingen heb je ook gewoon online, maar je gezicht alvast laten zien kan nooit kwaad. Ik vulde het formulier thuis in en leverde deze die dag erna meteen in. Het was al bijna zomervakantie en rond die tijd hebben supermarkten vaak extra werkkrachten nodig. Dit was waarschijnlijk ook de reden dat ik ,twee uur nadat ik mijn sollicitatieformulier had ingeleverd, al werd gebeld met de uitnodiging voor een gesprek. En ja hoor, ik mocht ook bij de Albert Heijn gaan werken. Ik heb anderhalf jaar gewerkt bij de Albert Heijn in Meppel, waarna ik nog een halfjaar bij Albert Heijn Helpman in Groningen heb gewerkt. Al snel heb ik ontslag genomen. Ik vond het werk echt niet leuk en ik wil graag alleen maar dingen doen in mijn leven die ik leuk vind.
Toen ik mijn havodiploma in ontvangst mocht nemen en ik wist dat ik na de zomer zou gaan wonen in Groningen, heb ik bij IJsmakers ontslag genomen. Bij de Albert Heijn kon ik overgeplaatst worden in Groningen, maar hier was ik, zoals al gezegd had, wel snel klaar mee. Op naar baantje nummer drie: oppassen.
Oppassen doe ik al sinds dat ik twaalf jaar ben. Nog steeds pas ik op bij het gezin waar ik ben begonnen met oppassen. Ik hou van kinderen en oppassen is denk ik wel een van de leukste manieren om een zakcentje bij te verdienen. Nu wilde ik dit werk ook gaan doen in Groningen. Via een onlinewebsite schreef ik mij in en heb ik uiteindelijk bij twee verschillende gezinnen opgepast. Bij het ene gezin paste ik op de maandag middag op twee hele lieve jongens. Op de dinsdag middag paste ik op een schat van een meid. Het oppassen in Groningen kon ik maar één schoolblok, dus ongeveer zeven weken, doen. Dit had te maken met mijn schoolrooster. Het waren zeven mooie weken. Maar ja, wat kwam daarna?
Toen had ik opeens geen inkomsten meer. Gelukkig duurde dit niet lang. Een van mijn zussen is leidinggevende op een camping in het dorp waar mijn moeder woont: de Vossenburcht in IJhorst. Nu hadden ze daar nog iemand nodig die in de keuken als ‘chef frituur kok’ aan de slag zou willen. Zelf eet ik geen frituur, omdat ik daar allergisch voor ben, maar een baan is een baan. In de zomer van 2017 heb ik met plezier gewerkt op deze camping.
Ik had niet echt een sollicitatiegesprek, want deze nam mijn zus af. Zij wist wat ik kon en dat was genoeg. Ik had nog nooit echt in de horeca gewerkt, dus een nieuwe uitdaging. En dat was het zeker, helemaal als het superdruk was en de frituur bonnetjes maar bleven komen. Maar wat heb ik een gezellige, mooie en leerzame tijd gehad daar. Ik heb meer leren omgaan met stress, nieuwe collega vrienden gemaakt en heel veel gelachen. Maar na de zomervakantie was het seizoen afgelopen op de camping voor mij, wat nu?
Voordat het zomervakantie was liep ik zeven weken lang stage bij Sportief90. Een superleuke sportschool in Groningen. Na mijn stageperiode werd mij daar een baan aangeboden. Een aanbod waar ik geen nee tegen kan zeggen.
Eindelijk ging ik werken in iets wat ik écht leuk vind, en iets wat mij enorm interesseert: fitness. Ik had nog geen certificaten, maar die zou ik in het twee de jaar van mijn opleiding gaan halen. Sinds oktober 2017 werk ik met plezier en liefde bij Sportief90. Hier begeleid ik mensen, motiveer ik ze, stel ik trainingsschema’s op en ben ik in opleiding om Body Pump instructrice te worden.
Dit is een baantje waar ik altijd met plezier heen ga en weg kom, een baantje die ik hopelijk nog jaren met plezier mag gaan doen.
Binnen vier jaar kan je heel wat ervaring opdoen. Ik leerde om te gaan met horeca- en feestdrukte tijdens het scheppen van ijsjes en tijdens het frituren. Ik leerde om altijd met een lach mensen te begroeten en met enthousiasme een klant zijn boodschappen te scannen, ook al was dit een klant die ik liever de deur wees. En nu, nu leer ik mensen hoe zij gezonder kunnen gaan leven en ik leer zelf hoe ik moet inspelen op de intrinsieke motivatie van de klant. Oftewel, ik leer!
Reactie schrijven