Meer dan een week plaatste ik niets online. Geen ontbijtjes en zelfs niet mijn persoonlijke blog op woensdag. Dit heeft natuurlijk een reden. Ik was namelijk de hele week te vinden in
België:Dinant.
Elk jaar gaan de eerstejaars van de opleiding Sportkunde en ALO van de Hanzehogeschool in Groningen vijf dagen survivallen in de Ardennen. Normaal gesproken vinden deze tien dagen, vijf dagen
Sportkunde en vijf dagen ALO, plaats in november. Dit was dit jaar voor de eerste en ik denk ook helaas voor de laatste keer anders. Alle eerstejaars Sportkunde gingen pas in april vijf dagen
survivallen in plaats van november. Voor mij als een echte outdoor chick betekende dit dat ik weer naar de Ardennen zou gaan voor een toffe en een leerzame week. Zo gedacht en zo is het ook
gebeurt.
Op zaterdagavond kwam ik aan in Dinant op de plek van bestemming. Tijd voor wat avondeten (een vol bord met pasta) het uitpakken en klaarzetten van je spullen voor in de tent, samen zitten met elkaar
en evalueren. Voordat ik het wist lag ik alweer lekker in mijn tentje, met super veel zin in de laatste voorbereidingsdag.
Zondag:
De laatste dag om alles voor te bereiden, voordat alle eerstejaars zouden komen maandag. Vandaag gingen we met de groep even langs de rots. Aangezien we alle activiteiten al een keer gedraaid
hebben in november, staat dit weekend in het teken van het terughalen van de kennis die je in november hebt opgedaan. Dus even langs de rots waar de hele week klimmen, abseilen en gletterstijgen
gegeven wordt. Vervolgens gingen we op de camping alle knopen van de abseil nog even doornemen. In de middag werd de groep in tweeën gesplitst. De ene groep begon bij het raften en de andere
groep begon in de grot. Dit werd vervolgens doorgedraaid en na een middagje lekker bezig te zijn geweest was het alweer 19:00, wat betekende dat het eten klaar zou staan. Na het eten was het even
tijd voor jezelf, waarna vervolgens de dag weer werd geëvalueerd. Ook werd betekend gemaakt op welke activiteit je zou staan de volgende dag. Voor mij was dit de rots! Samen met de andere
klasgenoten die hier ook bij waren ingedeeld gingen we zitten met de instructeurs van die activiteit. Vervolgens was het voor mij alweer tijd om naar bed te gaan.
Maandag:
Na een wat stroeve ochtend begon de dag met de groep na het ontbijt om 8:00. We zouden met de klas nog een activiteit doen, waarna je vervolgens de tijd had om de spullen voor je eigen activiteit
bij elkaar te rapen. Om 11:00 begonnen wij, vijf andere mensen en ik, met het pakken van alle spullen voor de rots. Na wat discussies, met zes man spullen pakken bleek achteraf niet heel tactisch
te zijn, waren we na een uur echt klaar om te gaan naar de rots. Daar werden alle spullen uitgehangen en was het het wachten op de groep.
Na wat vertraging kwam de klas van onze activiteit om 14:30 aanlopen. Ik opende de activiteit en verdeelde de groep vervolgens in drie, in verband met de drie verschillende activiteiten. Zelf
begon ik met een klasgenoot op de activiteit gletterstijgen en stond ik de verder op abseil.
Dit was echt een super leerzame, maar wel echt een zware dag. Iets wat ik in de avond begon te merken, want mevrouw zat op dag 1 in de avond alweer lekker te huilen door alle drukte. Wat outdoor
wel niet allemaal met je doet.
Dinsdag:
De tweede dag stond ik de hele dag weer op de rots. In de ochtend en in de middag kregen we een andere klas. De opbouw was net zo als maandag. Ik open de activiteit en verdeeld de groep en
startte vervolgens bij de activiteit gletterstijgen. Het weer was echt super mooi, want de zon was lekker in je nek aan het branden. Deze dag ging echt snel voorbij, wel merkte ik
dat ik helemaal op was. Dit beloofde iets voor de avond die nog moest komen.
En net wat ik dacht. Teruggekomen op de camping zie ik dat ik op woensdag weer op rots zou moeten staan. Hoe tof ik de activiteit ook vind, ik merkte gewoon dat de activiteit te veel was voor
mij. Je maakt snel kleine fouten en als je dan best perfectionistisch bent en de activiteit voor jezelf al helemaal nieuw is, vreet dat super veel, eigenlijk te veel, energie.
Mijn leerdoel van de Ardennen bestond uit: het durven aangeven van mijn grenzen en mijn momenten durven te pakken. Ik merkte dat het veel met mij deed dat ik voor een derde keer achter elkaar op
rots zou moeten staan. Ik pakte mijn moment en ging in de avond even aan de wandel. Na veel te hebben negedacht en weer te hebben gehuild, wist ik dat dit mijn grens was. Als ik nog een keer op
rots zou moeten staan wist ik gewoon zeker dat ik mij woensdagavond weer zo poep zou gaan voelen. En als dat zou gebeuren zou ik niet in de Ardennen zitten omdat ik dat zelf heel graag wil. Het
zou dan echt als een verplichting gaan voelen.
Dit heb ik ook zo aangegeven aan mijn begeleiders. En na wat onenigheid, onbegrip en weer veel gehuil, was mijn punt duidelijk en moest er een oplossing worden bedacht. Het had geen betere
oplossing kunnen zijn, want ik mocht woensdag de hele dag mee als deelnemer tijdens ATB. Twee keer 24 kilometer fietsen door een super mooie omgeving en alle frustraties eruit fietsen.
Heerlijk!
Woensdag:
Dag drie alweer van de Ardennen. Ik vind het altijd zo jammer dat de tijd dan zo snel gaat. Ook wist ik dat deze dag ook zo voorbij zou gaan. Ik was namelijk de hele dag deelnemer tijdens ATB.
Lekker de hele dag fietsen, genieten van de zon en gezellig doen. Deze dag heeft mij echt goed gedaan. Na een wat te langzame eerste groep, gingen we zonder een lange pauze door met de al
wachtende middaggroep. Tijdens de mooie route is er een best wel zware en vervelende klim. Zonder pauze is die klim voor de tweede keer echt wel even en dingetje. Maar ook tijdens de tweede groep
was ik weer lekker aan het genieten en kletsen, ondanks dat de tweede keer wel echt even zwaar was. Nadat de middaggroep klaar was, gingen we alle fietsen schoonmaken en werden we om 19:00 met
het busje opgehaald. Op de camping was het eerst lekker eten en opmerkingen ontvangen over hoe verbrand ik wel niet was in mijn nek. Gelukkig was ik verder lekker bruin geworden. Na het eten
moest ik nog even zitten met een docent van mijn opleiding. Daarna vond ik het wel even tijd om te gaan Netflixen, gevolgd door de dagelijkse klassenevaluatie. Na die evaluatie kroop ik weer
lekker mijn tent in.
Donderdag:
De dag die tijdens deze Ardennen week ook wel de gevreesde dag werd genoemd. Vandaag zou het namelijk de warmste dag van de week worden, rond de 25-30 graden. Dan is lang hikken met je zware
rugzak echt wel even pittig.
Gelukkig is dat niet mijn probleem, aangezien ik vandaag de hele dag zou staan bij pijl en boog en archery tag. Deze activiteit begon in twee delen. Een deel techniek met pijl en boog en een deel
tactiek met archery tag. Gevolgd door een groot en tof eindspel in het thema van het James Bond spel. Met een spannend muziekje op de achtergond werd het eindspel door iedereen gerockt. Deze
activiteit was niet heel moeilijk, het is vooral belangrijk om kort en duidelijk te zijn, maar vooral ook animerend overkomen.
Nadat de tweede groep ook al klaar was werden alle spullen zo snel mogelijk opgeruimd en was ik voor het eerste deze week op tijd terug op de camping en verveelde ik mij opeens. Met was
klasgenoten gingen we lekker aan het water zitten en chillen. Wachten op het eten en vooral genieten van de laatste avond van de eerstejaars.
De avond was ook niet heel spannend verder, alleen heel lang. Ik lag aan de late kant op bed, maar was helemaal klaar voor de laatste dag activiteit geven.
Vrijdag:
De laatste dag van de eerstejaars. Mijn laatste activiteit deze week was grot. Tijdens deze activiteit wordt de klas in kleine groepjes verdeeld en gaan ze de grot verkennen. Tussendoor worden er
nog mooie verhalen verteld en klimmen de studenten als laatste naar de uitgang van de grot om vervolgens met een abseil naar benden te gaan. Zelf heb ik het niet zo met kleine ruimtes, dus deze
activiteit was even doorzetten. Omdat het de laatste dag was, was er ook alleen maar een ochtend activiteit. Nadat de groep weg was, was het aan ons om alle spullen van de activiteit op te ruimen
en om vervolgens de anderen te helpen. Een hele dag schoonmaken en opruimen was het eigenlijk.
Alle eerstejaars en docenten zaten ondertussen allang in de bus naar huis, en wij waren ons aan het klaar maken voor de echte laatste avond. Een avondje die bestond uit lekker bbq’en, het
bekijken van de aftermovie en een feestje bouwen in een grot, de ravecave genaamd.
Ik zal je wat vertellen, ik heb nog nooit zo’n mooie verlichtte grot gezien. Een aantal van ons hadden de grot namelijk verlicht met 100 kaarsen. Toen ik kwam aanlopen en ik dit zag, was er bij
mij echt spraken van een geluksmoment en een super dankbaarmoment. Het was een super heldere nacht met een super mooie verlichtte grot. Huwelijksaanzoek waardige versierde grot.
We hebben er met iedereen een super mooi feest van gemaakt en ondanks mijn korte nacht, van 2 a 3 uur, ben ik nu nog steeds aan het nagenieten van een weer geweldige en onvergetelijke week. Een
week met super mooie en leerzame momenten, een week met zware en heftige momenten, maar vooral een week waar ik super veel van genoten heb. Een week die ik elke week wel weer over zou willen
doen, zonder er maar iets aan te veranderen. Want jeetje, wat heb ik weer veel over mij zelf en anderen geleerd.
Tamar is weer even back voor een kleine week, aangezien ik vrijdag alweer vertrek naar de Pyreneeën voor een week hiken.