En dan kickt het besef zo ineens in. Nog maar 3 nachtjes slapen en mijn avontuur gaat beginnen! Afgelopen week en weekend merkte ik steeds meer aan mijzelf dat het besef beetje bij beetje meer omhoogkwam, dat ik daadwerkelijk iets heel spannends, gek maar oo zo tofs ga doen.
Vorige week maandag begon ik op werk al wat grapjes te maken: ‘dit is mijn één na laatste maandag jongens, geniet er maar van!’ Dit kon ik de hele week zeggen, tot afgelopen zaterdag. Want afgelopen zaterdag was gewoon écht mijn laatste zaterdag in Nederland. Nu kan je denken ‘mens stel je niet zo aan, je gaat maar drie maanden weg,’ en dat mag je zeker denken. Maar iets doen voor de eerste keer en ook nog alleen, is toch echt wel even een kilometer out of mine comfortzone als ik eerlijk ben haha.
Omdat afgelopen zaterdag mijn ‘laatste’ zaterdag van 2018 in Nederland zou zijn, heb ik dit uitstekend weten te vieren met mijn beste vrienden thuis thuis. Eerst was het een middag lunchen met mijn lieve oma, om vervolgens met mama en Zoë (onze hond), haar mama op te zoeken. Helaas was er geen herkenning tussen moeder en dochter en werd er vanuit moeder vooral gegromd en geblaft naar Zoë toe. In de avond was het nog even relaxen en just dancen met mijn zusje, waarna mijn vrienden en ik in de avond even ouderwets los konden gaan in Meppel City. Enorm heb ik genoten van deze avond, de gezellige mensen en zelfs van een paar fans. Ja je leest het goed, in de stad heb ik nog een aantal mensen gesproken die enthousiast waren over mijn Instagram en blog en heel blij waren dat ze mij op reis ook gewoon konden volgen. Superleuk vond ik dit!
Na een korte nacht van, maximaal 4 uur denk ik (bloos poppetje), stond er een hele rustige zondag op de planning met in de avond lekker uiteten gaan met het gezin en mijn vrienden. Een soort van afscheidsdiner. Lekker Sushi eten en genieten van elkaar. Bijna iedereen die ik er wilde hebben was er ook. Mijn lieve ouders en bonus ouders, bijna al mijn broers en zussen (+ aanhang) en de beste vrienden die ik maar kan wensen. Eerlijk gezegd was ik de hele zondag zenuwachtig. Ik had de hele dag zo’n gek onderbuikgevoel, vraag mij niet waarom. Dit had, denk ik, deels te maken met het besef dat ik bijna wegga er wat meer in kickte.
Zondagavond was een hele fijne afsluiting van het weekend.
Nu zijn ook de laatste dagen op werk écht begonnen. Maandag was mijn laatste avond werkdag. Eentje waar een uurtje de KOMBI-les meedoen veranderde in deels de KOMBI-les geven en vervolgens ook Body Pump. Gezellig met mijn collega heb ik weer genoten van voor de groep staan.
Gisteren heb ik al mijn lieve outdoor vrienden uitgezwaaid die de komende dagen de Ardennenweek gaan draaien voor de eerstejaars Sportkunde en Alo studenten. Nog steeds heb ik hierdoor een heel vervelend gevoel in mijn maag. Want wat ga ik deze mensen missen.
Vandaag staat mijn laatste werkdag in de zaal op planning en ga ik mijn één na laatste pump lesgeven, waarna donderdag de grote verhuizing van Groningen naar Meppel gaat plaatsvinden. Gelukkig staat mijn bestie Rink weer aan mijn zij en gaat deze topper mij helpen donderdag. Vrijdag is het de hele dag twijfelen en stressen wat ik wel en niet mee wil en hoef op reis. Gaan er wat traantjes vallen en ga ik dan écht weg zaterdag.
Vandaag was mijn laatste Nederlandse blog. Ik kan en durf niet te zeggen wanneer de volgende blog online komt. Maar er komt snel meer.
Xoxo,
Tam
Reactie schrijven