The happines of not planning

Een chill Netflixdagjekan zo veranderen in een dag waar je heel veel nieuwe mensen leert kennen. Het plan om alleen te gaan lunchen veranderd in een lunch voor twee. De tofste dag in Vietnam tot nu eindigd heelanders dangepland en even geen zin meer om nieuwe mensen te leren kennen dus opzoek naar ‘oude’ bekenden. Oftewel, mijn tweede week hier in Vietnam. 

De wekker ging om 6:30, een prima tijd dus. Opstaan hier is zoveel makkelijker dan thuis! Om 7:30 zou mijn bus vertrekken richting Cat Ba Island. Meteen ontmoette ik 3 Nederlandse broers die een kleine twee weken met elkaar op vakantie gingen. De laatste keer dat zij samen op vakantie waren was nog met hun ouders, dus ook voor hun was het een hele ervaring om samen in een ver en onbekend land op vakantie te gaan. Onderweg pikten we nog een groep van 6 Chinezen, 3 Duitse meisjes en een jonge uit Sri Lanka op. Dit was de groep, zonder de Nederlanders, waarmee ik twee dagen op een boot zou verblijven. De Chinezen waren niet in staat om Engels te praten, dus via een spraak-google-translate app hebben we een beetje met elkaar kunnen communiceren. Helaas waren de Duitse meisjes niet zo makkelijk en spraken ze meer Duits met elkaar dan Engels, waardoor ik me niet erg kon mengen helaas. Dit zou een uitdaging worden, maar he let’s do this!

Op de boot aangekomen, konden we meteen genieten van een echt fancy pantsy lunch. Vervolgens konden we gaan zwemmen in het helderste en blauwste water wat ik tot nu toe heb gezien. Helaas was er al snel een huge kwal gespot. Snel het water uit en tijd om even te relaxen voordat we gingen kajakken. Een beetje bootje varen tussen alle kleine eilandjes door,  de zon op je gezicht en alleen maar het geluid van de natuur om je heen. #genieten Na het kajakken was het al snel tijd voor het avondeten. Ook dit leek weer alsof ik aan het dineren was aan een 5-sterren diner. Na het diner konden we allemaal genieten van een drankje en karaoke. Ik was erg moe, dus besloot ik om vroeg mijn bed in te gaan. 

De wekker ging om 6:00uur. Tijd voor een kleine workout om vervolgens om 7:00uur te ontbijten. Om 7:30 gingen we een fietstocht maken met tussendoor een wandeling door de jungle. Terug op de boot was het alweer tijd om mijn spullen te gaan pakken. Om 11:00uur hadden we een vroege lunch en om 11:30 waren we alweer terug in de haven. Ondanks de moeilijke company heb ik toch wel kunnen genieten. Is ook niet heel gek met de mooie natuur om je heen. 

Door de gezelligheid had ik besloten om een dag langer op dit eiland te blijven. Het is hier zo lekker rustig, mooi en warm dus wilde ik nog graag een dag hebben om het eiland te ontdekken. Hier op het eiland heb je Fort Cannon: een fort helemaal op de top van de berg die tijdens de oorlog in gebruik was. Hier wilde ik graag heen. Een pittige hike was het wel, maar het was het zo waard toen ik het uitzicht zag. Het mooie blauwe water en gekleurde boten in contrast met de groene eilanden was perfect. Ondertussen was het al bijna 13:00uur en had ik wel zin in eten. Tijdens mijn afdaling toeterde er een motor naar mij. Maar ja, alle motoren toeteren hier. Alleen toen de motor ook stopte schrok ik een klein beetje, maar het was Toby. De jongen die ik in Hanoi in mijn hostel had leren kennen. Hij was net aangekomen op het eiland en zag dat ik bij Cannon Fort was. Lekker samen lunchen dus. De rest van de dag heb ik niet zo veel gedaan. Beetje relaxen en genieten van de zon. Ik was echt kapot moe, dus ging ik vroeg mijn bed in, om de volgende dag uitgerust te vertrekken naar Tam Coc. Het enige nadeel is dat het weer daar echt regenachtig is. Het is hier op het eiland zo lekker weer, dus hopen dat ik het goeie weer meeneem. 

Tijdens het wachten op de bus de volgende dag raakte ik aan de praat met 2 Nederlandse meisjes die ook naar Tam Coc  gingen en voordat ik het wist had ik mijn hostel gecanceld en het hostel waar zij verbleven geboekt.

De busreis ging echt super snel en, na een kleine 500 meter op een donkere gekke weg te hebben gelopen, kwamen we aan bij het hostel. Even opfrissen en tijd om te gaan avondeten. Er leek in de stad wel en dik feest te zijn door de harde muziek, maar toen we de gordijnen en de bloemen zagen bij een restaurant kon dit maar een ding betekenen: er was een bruiloft gaande. De terugweg konden we het niet laten om even te kijken bij de bruiloft, waarna we verrast binnen gevraagd werden en we een avondje hebben kunnen genieten van een feest op een bruiloft. Wedding crachen: check!

De volgende dag hebben we met z’n drietjes een scooter gehuurd en hebben we een aantal tempels bezocht. De plek, Tam Coc, zelf was niet heel groot en eerlijk gezegd had ik het na 1 dag allemaal wel gezien. Gabrielle, een van de meisjes met wie ik was, zou met de nachtbus vertrekken naar Phong Nha die avond. Ik besloot mijn tweede nacht bij het hostel in Tam Coc te annuleren en met haar mee te gaan naar Phong Nha.

Om 4 uur in de ochtend kwamen we aan in Phong Nha bij echt een van de smerigste hostels ever. Maar we hoefden er maar 4 uur te slapen, voordat we een dag op avontuur zouden gaan. 

Na een heerlijk ontbijt, eindelijk weer yoghurt met fruit, huurden we een scooter en heb ik denk ik echt de beste dag in Vietnam tot nu toe gehad.

We begonnen bij de Paradise cave. Eentje die pas in 2005 is ontdekt en in september 2010 is geopend voor toeristen. Deze immens mooie en grote grot heeft echt mijn beeld van grotten doen veranderen. Echt bizar mooi! Vervolgens gingen we naar de Dark cave. We hadden ons niet echt goed ingelezen over deze grot, en werdem daar daarom positief verrast. Gelukkig hadden we onze bikini mee, want dit was echt het beste surprise ever! We kwamen aan bij de cave en kochten een ticket. We moesten 450.000 (100.000 is 4 euro) betalen. Voor Vietnamese prijzen was dit echt wel duur. Maar we dachten dat er wel wat bij in moest zitten ofzo. Toen begon de surprise. Hurry, hurry, hurry. Quick, quick, quick. We moesten de bikini aan doen, verder niets. Toen kreeg ik een tokkel zet om, een helm op en een zwemvest aan. Weer hurry, hurry hurry. En daar hing ik dan opeens, in mijn bikini, aan een zipline te vliegen over super mooi blauw water. De tokkel set mocht af, waarna we meteen doorgingen de darkcave in. Zwem vest daar uit en een kleine 500 meter diep de grot in. Badderen in een modderbad, onszelf weer schoon wassen in het schone water en meteen door kajakken in het mooie blauwe water waarover we al gevlogen waren. Wat was dit hilarisch leuk! Na deze twee caven hadden we nog tijd zat om door te gaan naar de Duck-Stop. Je hoort het goed, een eenden stop. Daar werden we omringd door honderden eenden die je eten mocht geven. Zo mooi om te zien hoe goed er voor die eenden wordt gezorgd. Helaas kan een dag niet altijd helemaal goed lopen, aangezien ons het volgende was overkomen toen we terug wilden gaan naar het hostel:

Op de heenweg naar de Duck-Stop was de weg erg modderig. Met een scooter was dit echt wel spannend, dus we besloten de scooter langs de weg te parkeren. Een lief mevrouwtje kwam haar huisje uit en eiste dat we de scooter bij haar huis parkeerden. Door heel Vietnam heb je plekken zoals bij die mevrouw, dus we parkeerden de scooter daar. Teruggekomen van de Duck-Stop stop ik de sleutel in de scooter, draai hem naar links en KAPOT. De sleutel was gebroken. Kak, vervelend maar kan gebeuren. Ik belde het hotel en legde uit wat er gebeurd was. Geen probleem, we hadden nog een scooter waar we samen op konden rijden. Het begon al wel donker te worden, snel naar een betere weg lopen en terugrijden naar het hostel. Toen we de scooter startte was de tank opeens helemaal leeg… Gabrielle moest haar helm nog opzetten dus probeerde ze de stoel van de scooter te openen om haar helm te pakken, maar dit ging opeens vet moeilijk. Na veel trekken en duwen kregen we de stoel open en toen zagen we wat er aan de hand was. Het dopje van de scooter, waar je de olie instopt, was opeens open. Daar stonden we dan, op een modderig donker pad, al een stukje van de vrouw vandaan, die tevens geen Engels sprak, met een zo goed als lege tank. Die ‘aardige’ mevrouw heeft eerst bij mijn scooter geprobeerd om olie te stelen. Dit was mislukt, aangezien er een pinnetje was blijven haken in mijn slot, waardoor de sleutel dus brak. Bij Gabrielle was het wel gelukt, waardoor de stoel dus moeizaam open ging. Waarschijnlijk was de vrouw bezig met stelen toen wij terugkwamen en heeft ze dus in haast de dop niet dichtgedraaid, maar gewoon de stoel dichtgegooid. Boos dat we waren besloten we om, zo ver het mogelijk was, te rijden naar het hotel. Waar we nu waren was het veel te donker en voelde het niet veilig. In totaal hebben we nog een kleine 2 kilometer kunnen afleggen toen de scooter ophield met rijden. Ergens anders in de middle of nowhere waren we beland met een scooter zonder olie. Er was een huis dichtbij, dus bellen met het hotel en doorgeven wat er aan de hand was en waar we waren. Met 1 scooter haalden een man en een vrouw ons op. De vrouw en Gabrielle op de scooter zonder olie, ik op de scooter met de man en hij duwde met zijn voet, terwijl hij gas gaf, de andere scooter vooruit. Een toffe dag zoals deze kan zoiets als dit gelukkig niet verpesten. Blij dat ik samen was met iemand kan ik lachend terugdenken aan dit. Die mevrouw krijgt haar karma nog wel een keer haha. Gabrielle vertrok die avond door naar Hoi An en ik bleef hier in Phong Nha. In het hostel heb ik een leuke groep mensen ontmoet en met hun een tof feest gehad.

De volgende dag vetrok mijn bus om 15:00uur naar Hue. Hoe dichter de bus bij Hue kwam, hoe slechter het weer werd. Een van de jongens (Rufus) van de leuke groep die ik had leren kennen zou naar hetzelfde hostel als mij gaan in Hue. Hij op de motor en ik in de bus. Beiden kwamen we rond dezelfde tijd aan in Hue en zouden we samen gaan avondeten. Door het feest was ik eerlijk gezegd echt wel moe, dus oma ging lekker op tijd haar bedje in.

Omdat ik al een tijdje geleden echt lekker had gesport, en ik het gevoel niet echt los kan laten om niet te sporten, ging mijn wekker vroeg en heb ik een een kleine 2 uur cardio en kracht gedaan in de fitness. Het merendeel van de dag was het aan het regenen en was ik er echt wel even klaar mee. Toen het even droog was hebben Rufus en ik de Imperial city bezocht in Hue (allemaal tempels). Maar het was alsof ik in Nederland was door de regen, dus bestond de dag verder uit regen, regen en regen… 

Gelukkig vertrok ik de volgende dag vroeg door naar Hoi An en zou ik daar Estelle (meisje ontmoet in Hanoi) en Dieke (een meisje die Estelle had leren kennen) meeten. Ik hoefde mij niet meer druk te maken om mensen te ontmoeten, want daar was ik tijdelijk echt klaar mee.

In Hoi An was het meteen gezellig met Estelle en zijn we na de lunch naar Yaly, een tailor, gegaan en hebben we beiden een kledingstuk op maat laten maken. In Hoi An heb je namelijk de beste kledingmakers van Vietnam. Daarna was het tijd voor de foodstreet tour. Samen met Dieke, een te veel andere Nederlanders en gelukkig ook mensen die niet uit Nederland kwamen, hebben we kunnen genieten van al het local food hier. Terug in het hostel konden we  gratis Rum en Coke drinken wat doorliep op andere mixjes en ging ik met een groep jongens op stap. Dit was een latertje. Maar zo lang er de volgende dag zon is merk je daar niets van. 

Om 11:00uur hadden Estelle en ik onze eerste fitting. Ik had een korte jurk, met lange mouwen en zakken laten maken. Nog een paar aanpassingen en dan zou de jurk de volgende dag af zijn. Omdat er eindelijk weer zon was hebben we de hele dag liggen chillen op het strand. Zondag is Facetime dag en heb ik in de avond met het thuisfront kunnen kletsen voordat ik naar dromenland zou gaan. 

Wakker geworden was het alweer de laatste dag in het mooie historische Hoi An. De kleding stukken, die echt perfect waren, ophalen en daarna een bezoekje brengen aan de Marble mountains. Om 5 uur in middag zouden we namelijk 12 uur lang in de bus zitten door naar Nha Trang. Alle beweging die we konden pakken, pakten we ook. Ondanks dat het zweet van je afdroop door de hitte en het beklimmen van de treden, was heerlijk om te doen. Helemaal na het zien van het uitzicht. 

Terug bij het hostel moesten we echt de bus in en gingen we door naar Nha Trang. De laatste twee/anderhalve week in Vietnam zijn echt ingegaan nu😱😭