De afgelopen weken had ik totaal geen behoefte aan het maken van een vlog en of een blog. Heerlijk was, of nou ja ben, ik aan het genieten van mijn reis. Van plek naar plek met nieuwe impressiesen
van nieuwe mensen naar nieuwe mensen met mooie verhalen. Toen ik vandaag keek naar de datum schrok ik eerlijk gezegd erg: 10 januari!!! Mijn vlucht terug naar Nederland is 16 januari al, dus
hetaftellen is nu echt begonnen. Ik zal de afgelopen weken in een sneltrein proberen samen te vatten.
Cambodja
In mijn laatste blog eindigde ik in het plaatje Kampot. Hier was ik omringd door geweldige mensen, leuke feesten en een best wel mooie natuur. Ik zat nog wel echt in de ‘te’ veel nadenk mood.
Gelukkig was dat een van mijn diepte punten, aangezien het daarna alleen maar beter ging.
Na Kampot vertrokken Dieke en ik door naar een nog kleiner plaatje in de buurt: Kep. Echt een dorp. Voordat we naar Koh Rong eiland zouden gaan wilden we nog wat beweging pakken en waren we van
plan een pittige hike te maken door het National park. Dit park was hilarisch teleurstellend en snel vertrokken we de volgende dag, 22 december, door naar Koh Rong. Bij aankomst werden we meteen
omringt door helder blauw water en groene bergen. #genieten. Op mijn laatste dag als een teener, was er een full moon party op het strand. Er was geen twijfel mogelijk, dit feest zouden we zeker
gaan joinen. Op Koh Rong had ik ook nog afgesproken met Julie. Samen met deze tweetop-wijven, Julie en Dieke, ben ik mijn twintiger jaren ingegaan. Tijdens de full moon party kwam ik ook nog een
groep tegen die ik in Kampot had leren kennen. Als ik zeg dat we pas om half 6 terug waren bij het hostel zegt dat denk ik wel genoeg over hoe leuk die avond was.
Mijn verjaardag was (helaas) de leukste avond, aangezien kerst echt niets voorstelde en Dieke en ik geen 17$ wilden betalen voor een diner. De dagen na mijn verjaardag was het voor mij, op het
geweldige Zip-Line en klimpark na, waar ik overigens een baan aangeboden kreeg, vooral chillen en niets doen.
Een dag eerder dan gepland vertrokken we door naar Battambang. Deze busreis liep enorm uit (de hand) en in plaats van om 7 uur in de ochtend, kwamen we om 2 uur in de middag aan in Battambang.
Een beetje wandelen en het stadje verkennen was mijn plan. De volgende dag hadden we een country side tour waarin we sticky rice in bamboo probeerden en wat meer van de locals zagen. Die dag
daarna beklommen we een kleine berg om de killing caves te bezoeken. Ook hier was het verder relaxen. En na 2 dagen in Battambang was het opeens tijd voor mijn laatste plek in Cambodja: Siem
Reap. Op 30 december kwamen we hier aan. Een dagje shoppen en souevernis kopen en vroeg het bed in, want op 31 december zouden we de sunrise bij Angkor Wat gaan doen. De wekker ging om 4 uur en
vroeg vertrokken we met de TukTuk. Dit was een slopende ochtend, erger dan we gedacht hadden. Ook was het een hele mooie ochtend met veel verschillende indrukken. Dus lunchen en slapen, zodat we
in de avond genoeg energie over zouden hebben om goed 2019 in te gaan.
Dieke en ik hadden al een aantal geweldige feestjes gehad die allemaal begonnen met pizza. Dus de laatste maaltijd van 2018 bestond uit, jawel PIZZA! En zoals het altijd al was gegaan, werd het
een geweldig, te gek en awesome feest. Ook in Siem Reap hadden we met Julie en een paar vrienden afgesproken. Dus met een super gezellige groep hebben we enorm veel danspasjes gedaan en was het
hier ook vroeg in de ochtend toen we terug kwamen bij het hostel. 1 januari 2019 was voor mij, kan ik nu al wel zeggen, de meest zinloze dag ever! Ik heb de hele dag in bed gechild met Netflix.
Op 2 januari zou in Cambodja verlaten, maar ik was te moe om iets te ondernemen die dag. Dit gold ook voor Dieke en via whatsapp hebben we afscheid genomen haha.
Laos
En toen gingen de laatste 2 weken van mijn reis opeens in. Vanuit Siem Reap zou ik vertrekken naar Don Det, 4000 Islands. Vanuit dit eiland was ik verplicht om te gaan plannen in verband met mijn
beperkte tijd. Voor de laatste keer werden we, geen Dieke meer maar de mensen die ook naar Laos gingen, op de Cambodiaanse manier afgezet bij het regelen van een Visum voor Laos. Ik kon mij hier
gelukkig niet druk over maken en was blij dat ik na een lange reis eindelijk in Laos was. Doordat ik meer moest betalen dan ik had opgezocht, schoot een lieve jonge uit Israel 5$ voor. Meteen zei
die dat ik dat maar moest terug betalen door samen avond te gaan eten. Die jonge zag zijn kans haha. Gelukkig was het heel gezellig en hebben we als vrienden lekker gegeten en wat drankjes
gedaan, voordat ik uitgeput om 21:00uur in bed belande.
Mijn eerste echte dag in Laos: wandelen, wat watervallen bezoeken en het ergste, mijn route plannen. Dat laatste bleek mij even een partij moeilijker dan ik had gedacht. Uiteindelijk kwam het
erop neer dat ik het beste het zuidelijke deel van Laos moest skippen. Dus de volgende dag zou mijn reis van 30 uur naar het noorden beginnen.
Van Don Det naar Pakse. Hier had ik 5 uur vrije tijd totdat de bus naar Vientiane zou vertrekken. Wat een luxe was dit! Even wat toeristische plekken opzoeken en vervolgens de slaapbus in. Dit was
een luxe bus en wat een geluk had ik dat er niemand naast mij kwam liggen. Normaal gesproken zijn de slaapplekken voor 2 personen bedoeld, ondanks dat de ruimte net wat groter is dan een eenpersoons
bed. Dus alleen heb ik verrassend goed geslapen in de bus en rond half 7 in de ochtend kwam de bus aan in Vientiane. Mij was verteld de tweede stop eruit te gaan, omdat ik door zou gaan naar Vang
Vieng. Ik werd op het noorder busstation gedropt. Dit was de meest niet-toeristische plek waar ik ooit geweest ben. Niemand kon Engels. Dus met handen en voeten communcieren en uiteindelijk werd ik
in een bus gestopt. Om half 10 zou deze vertrekken. Toen het half 10 was moest ik opeens de bus uit want de bus was vol… Mijn plekje was niet voor mij, maar voor een local die voorrang had. Ik werd
naar een andere bus gestuurd en surprise: die was ook vol. Drie keer is scheeprecht en ik zat in een bus die om 11 uur zou vertrekken. Met allemaal locals in een bus weet je dat het een lange reis
wordt. Een echte local bus stopt namelijk elke 30 minuten, geen grapje.
Om 3 uur in de middag kwam ik eindelijk aan in Vang Vieng. Na wat rond te hebben gelopen en wat onderzoek te hebben gedaan naar de bezigheden hier, besloot ik al snel een bus te boeken naar Luang
Prabang die de volgende dag om 3 uur zou vertrekken. Ik had dus precies 24 uur voor Vang Vieng.
De wekker ging om 6:45, 7:00 ontbijt en om 7:30 de mountainbike op. Op weg naar het eerste viewing point. Ik had bedacht om 3 verschillende viewingpoints te bezoeken die dag. De eerste was niet
zo hoog en binnen een half uur was ik boven. Genietend van de rust en de zon nam ik het mooie uitzicht in mij op. Door naar viewing point nummer 2. Deze was vele maler hoger dan ik had gedacht.
Ook was het pad een enorme utdaging, omdat je opeens geen pad meer had maar rosten die je moest beklimmen. Na ongeveer anderhalf uur had ik de top bereikt. Onderweg had ik wel een aantal momenten
waarin ik wilde omkeren. Helemaal op het rots gedeelte, omdat het niet helemaal goed voelde. Gelukkig haalde een Frans koppel mij in en ben ik hun stiekem gevolgd. Met een enorm voldaan en trots
gevoel kwam ik boven aan de top en heb ik daar echt wel even een aantal minuten gezeten.
Wegens tijdgebrek en mijn uitgeputte lichaam, was het tijd om terug te gaan naar het hostel. Lunchen, douchen en de bus in naar Luang Prabang.
Toen ik hier aankwam had ik meteen hetzelfde gevoel als toen ik in Hoi An (Vietnam) aankwam. Een hele fijne sfeer hing er om mij heen. In de avond kwam ik aan en heb ik wat streetfood gegeten en
ben ik mijn bed ingedoken. Het was een lange en zware dag geweest.
Vrolijk en vol met enthousiasme werd ik wakker. Ik zou naar een van de mooiste watervallen gaan vandaag. Met 3 jongens vanuit het hostel vertrokken we naar de Kuang Si waterfall. Wat een magische
plek was dit zeg, niet normaal. Na het bezoek aan de waterval besloten we een berg midden in Luang Prabang te beklimmen voor de sunset. Wij waren niet de enige met dit idee helaas en door de
hoeveelheid toeristen waren we snel weer beneden en besloten we maar wat koffie te drinken. We zouden namelijk gaan shoppen op de nachtmarkt vandaag!!! Deze markt was echt enorm. Dus na een
eerste ronde te hebben gelopen hebben de jongens en ik samen gegeten, waarna ik op souvernir jacht ging en zij weer terug naar het hostel. Voor mijn gevoel heb ik bijna de hele markt leeg
gekocht.
De 2 volgende dagen plande ik mijn route verder en bezocht ik wat musea, tempels en monumenten. Op 9 januari zou ik mijn reis vervolgen naar Houay Xai, waar ik zou gaan deelnemen aan de Gibbon
Experience. 2 dagen ziplinen en hike door de jungle!
Ik nam mijn laatste nachtbus in Azie en kwam de volgende ochtend vroeg aan in Houay Xai.
In Huoay Xai zelf is niet zo heel veel te doen. Dus na een rustige ochtend ben ik wat gaan rondwandelen. Met Thailand aan mijn rechterkant, met alleen de Mekong River als grens, bezocht ik
een tempel en Fort Carnot. Houay Xai is helemaal niet toeristisch, dus het bezoeken van het Fort voelde enorm onwennig en ik wist niet hoe snel ik weg moest gaan. De rest van de middag ben ik
gaan chillen en besloot ik weer eens mijn blog te gaan maken.
Morgen vertrek ik om 8:30 naar de jungle en ga ik Zip-linend en hikend de jungle verkennen en slapen in een hoge boomhut. 12 Januari kom ik weer in de bewoonde wereld. Wish me fun and luck.
Xoxo,
Tam(s)
Reactie schrijven