Afgelopen week was ik een week offline aangezien ik aan het hiken was door de Pyreneeën. Vorig jaar viel ik uit, dus dit jaar was het aan mij om het nogmaals te proberen. Een nieuwe groep mensen, andere instructeurs en heel ander weer dan vorig jaar.
Vorig jaar kan je beschrijven in 1 woord: regen. Hierdoor was de week niet alleen fysiek zwaar, maar was het mentaal ook echt wel door bikkelen. Dit jaar was het weer maar een klein beetje anders. Een klein beetje? Eigenlijk gewoon 100% anders. Van 1,5 dag droog vorig jaar, naar iets meer dan 1,5 regen dit jaar #huts. Met de tweedejaars van Alo en Sportkunde vertrok ik vrijdag in de bus vanuit Groningen naar de Pyreneeën en heb ik een onvergetelijke mooie en leerzame week gehad.
Mijn eigen lichting ging voor zijn hoofdinstructeur papiertje en zou ons, mij en de tweedejaars, gaan begeleiden tijdens de week. Met wat zon stapten we na een lange reis de bus uit in Frankrijk om ons klaar te maken voor de ‘zware’ hike week. De camel bag vullen met water, goede kleding aan, voor de laatste keer je backpack goed indelen en gaan. En er daar pas achter komen dat je je outdoor broek niet mee hebt, real story… Het kan er ook maar een gebeuren en dat was ik. Net een nieuwe broek gekocht, maar hem zo mooi vinden en deze dus thuis laten liggen. Dit zou nog een mooie week worden haha!
Gelukkig was dat ook zo en waren we na een korte hike al snel bij de eerste bivak plek. Hout zoeken, de latrine graven en je eigen bivakje bouwen met je tarp. Vuur aan, anderen helpen en lekker avondeten om vroeg te kunnen slapen.
De tweede dag begon na het opruimen met het optoppen van water. Met verschillende waterfilters zorgde elke groep ervoor dat iedereen genoeg water zou hebben voor de hele dag. De zon scheen lekker, dus we zouden ook veel water moeten drinken. 2 groepjes zouden onderlangs gaan hiken na het eerste punt, het groepje waar ik in zat deed de epische route en zou bovenlangs gaan lopen. Ja, dit is wat zwaarder en een iets grotere uitdaging, maar wat was het uitzicht boven aan de berg mooi. Een echt panorama view. Na het eerste punt doorlopen, op het laatste punt een aantal keer verkeerd lopen (net zoals vorig jaar) en toen gesloopt als laatste aankomen bij de bivak plek. Vorig jaar was ik geëindigd bij dit stuk, maar dat zou nu zeker niet gebeuren. De andere twee groepjes hadden al wat tarpjes opgespannen en waren al bezig met het maken van vuur. Wij mochten even chillen waarna we de rest verder zouden helpen. Een echte groepsbivak werd het vandaag, met in het midden een lekker warm vuurtje. Wat een heerlijke nacht!
De derde dag was wasdag. De jongens en meiden wel gescheiden, maar lekker naakt wassen in een koud beekje. Goed letten op de ademhaling en rustig het water in. Blauw en rood kwamen we het water uit, maar ook weer schoon en fris. De derde dag was de laatste ‘rustige’ dag, aangezien we nog wel aardig vlak gingen lopen. Genieten in de zon, truien uit en bijkleuren. Midden in het bos, langs een beek kwamen we aan bij de derde bivak plek. Nu was het de bedoeling dat wij alleen met natuur een bivak zouden gaan bouwen. Geen zeil, geen tarp, alleen maar takken, bomen en bladeren. Veel werk, maar het was wel warm en droog gelukkig. In de avond leerden we hoe we een forel moesten fileren en klaarmaken. Super interessant! Heb ik hem ook opgegeten? Nee dat niet, want ik wilde niet dat mijn maag nog meer van streek zou raken.
De vierde dag was stijg dag nummer 1. We zouden 700 meter stijgen die dag. Stijgen op zichzelf ik al wel pittig, maar als je nou ook nog super warm weer hebt, dan maakt die hitte het toch nog een beetje zwaarder. Maar klagen mochten we zeker niet. Bij de eerste stop moesten we een drijfpakket maken van onze tas. Hoe doe je dat?
1. Je regenhoes doe je over je tas heen
2. Je backpack doe je in je bivak zag en deze knoop je goed vast
3. Als laatste wikkel je je poncho om je bivakzak en knoop je deze vast
Vervolgens was het je kleren uit doen en in je ondergoed, met je tas naast je, het water oversteken. En nu maar hopen dat je alles goed hebt vastgeknoopt en je tas nog helemaal droog is. Mission complete! Kleren weer aan, nog even genieten van de zon en de laatste meters gaan stijgen tot de bivak plek. Een schuine helling bivak was het idee. Dus sterke en dikke boomstronken zoeken, vast maken aan wat bomen en op een schuine helling zetten. Bedekken met kleinere takken en bladeren, je tarp erboven spannen en je kan slapen. Toen dit af was leerden we hoe je een commando oven moet maken, aten we wat en sloten we de dag af met een clinic over de sterren.
Woensdag was het uitslapen, want pas om 8 werden we gewekt. Snel je bivak opruimen, water optoppen, eten en luisteren naar de clinic over vallen en strikken. Om vervolgens zelf een val te maken. Backpack weer op en de laatste 600 meter stijgen. Met de eindbestemming in ons hoofd stampten we als groep door. Met wat verkeerde beslissingen en wat irritaties, lukte het ons toch en kwamen op de meest epische plek ever uit. Een meertje boven op de berg, een lekker zonnetje en tijd om ons weer te wassen. Dit water was nog kouder, maar wel hadden we zon die dag. En een mooie omgeving werkt altijd mee. Nadat we weer helemaal fris waren gingen we weer water optoppen en hadden we voor het eerst die week een uur helemaal niets, een uur waarin we lekker konden liggen en genieten van de zon. #geluksmomentje. Na dat chil momentje deden we nog 3 clinic:
1. Natuurlijke navigatie
2. Verschillende branders
3. Noodsituaties
Daarna was het tijd om te eten en om ons klaar te maken voor de hike. Ja, niet lekker gaan slapen, maar een avond/nacht hike. En dan een noodbivak in de avond op de top van berg waar een supermooi uitzicht schijnt te zijn. Als het donker is, is het veel moeilijker om te navigeren, aangezien je minder herkenningspunten hebt. Ook liepen we nu met de hele groep, in plaats van in drie kleinere groepjes. Dus toen we om 9 uur vetrokken hadden we niet gedacht dat we er pas om half 1 zouden zijn… Met de poncho een bivak maken en snel slapen.
Er was aangeraden om om 6 uur naar buiten te kijken voor de zonsopgang, maar toen ik de dikke mist om ons heen zag draaide ik mij snel om. Om 7 uur uit de bivak, snel opruimen, eten en gaan. Het was koud en nat en iedereen wilde gewoon lopen. Het was alweer de hike naar de laatste bivak plek.
Dit was wel weer alleen dalen, dus minder vermoeiend. Ook al was het weer slecht, iedereen was vrolijk en met liedjes zingen liepen we naar de bivak plek. Veel hout verzamelen en een mega vuur maken. De laatste avond was kip avond. De clinic waarin wij leerden om een kip te slachten en klaar te maken. Dit was een heftige clinic, raar ook om te zien. Maar dit geeft wel een goed besef hoe het eraan toe gaat. Omdat ik niet met mijn eigen groepje een kip ging slachten, maakte ik met 3 anderen de bivak voor de hele groep. Ik had zoiets van:’ ik eet de kip toch niet en heb het nu een keer gezien hoe het gaat om een kip te slachten, ik vind het mooi.’ De bivak die we maakten was wel een beetje heel erg een mooiweers bivak, maar we vonden het prima. Dus daarna warm worden bij het kampvuur, 2 uur wachten tot de kip is bestorven en lekker eten. Aardappelen klaarmaken, water koken, wortels snijden, voor het eerst weer een stuk fruit en veel kletsen met iedereen. Lekker eten, mooie verhalen en veel lachen. Lekker slapen en dan genieten van de laatste dag. Alleen werden we midden in de nacht nog even wakker door de regen, aangezien er dikke waterzakken waren op de tarpen, dit water nergens heen kon en de tarp veel lager was geworden door de damp. Dus midden in de nacht dit fixen met paar mensen. In de regen wat wandelstokken halen om de tarp wat te verhogen, de waterzakken wegduwen en maar weer slapen.
De laatste dag was er regen, regen en nog eens regen. Het kon ook niet anders, want we hadden het al de hele week heel mooi. De laatste dag maakten we een mars schets terug naar de camping en mochten we geen kaart mee. Dus moesten we zoveel mogelijk opschrijven om zo goed te lopen naar de camping. Wij vetrokken als groep 2, liepen hard door en kwamen als eerste aan op de camping. Helemaal gelukkig dat we weer in de bewoonde wereld waren. Het materiaal van school schoonmaken en toen na een week weer warm douchen, je haar wassen en schone kleren aan doen. Met iedereen genieten van deze vrolijke energie en in de avond voor het eerst weer een super lekkere verse maaltijd en wat wijntjes!!!
Het was een donders mooie week. Een week die door het weer mentaal wat minder zwaar was, maar wel een week waar iedereen weer veel geleerd heeft. Wat heb ik genoten van de positieve vibe in groep, het enthousiasme en de leuke mensen.
Cant’t wait till the next adventure!
Xxx,
Tams
Reactie schrijven