HEERLIJK!
Echt, bizar hoe fijn de afgelopen 3 dagen waren. Geen internet, niet op mijn mobiel zitten, maar buiten zijn en genieten van het moment. Dit was voor mij een echte wake-up call dat je echt geen mobiel nodig hebt, zo lang je maar iemand hebt waaraan je genoeg hebt. Waaraan ik genoeg had, want dat was zo. Ik was alleen maar aan het genieten, was heerlijke relaxed en voelde helemaal geen druk of stress van de buitenwereld.
3 dagen geleden vertrokken wij van Groningen naar een heerlijk rustig plekje ergens in Nederland. Natuurlijk wel Corona proof. Heel veel campings in Nederland hadden, of hebben misschien nu nog wel, allerlei kortingen door het Corona virus. Ik wilde even weg uit de ‘normale’ setting en tegelijkertijd hielp ik hiermee een camping in Nederland.
Natuur is voor mij echt een must als ik ergens heen wil. Dat je lekker kan wandelen, je veel bomen en wateren om je heen hebt, zodat je echt even het gevoel hebt dat je alleen op de wereld bent. En dit gevoel hadden wij op een geven moment ook echt.
4 mei begon de dag met een hardlooprondje, die eindigde in een interval loop, want madame had het zwaar. Vervolgens pakten wij onze tas in zodat we de hele middag zouden kunnen wandelen. Het heerlijke aan het hebben van geen internet, was dat als ik mij even verveelde, omdat ik bijvoorbeeld moest wachten op de douche, ik even een boekje ging lezen. En als wij iets wilden doen speelden we kaartspelletjes. Heerlijk ouderwets, maar echt genieten.
Ik dwaal af, even terug naar het wandelen. In het gebied waar wij zaten hadden ze genoeg bossen, met enorm veel wandelpaden, dus genoeg keuze. Het middageten hadden wij meegenomen, zodat we ergens konden gaan picknicken, want de zon deed goed zijn werk. Al snel kwamen we erachter dat het aangeven van de route geen specialiteit was waar wij waren, want aan het begin kwamen wij vaak uit in een weiland van een boer. Dus omkeren en een ander pad kiezen. Het was echt rustig in de bossen, soms kwam je wat mensen tegen. Maar verder was je echt helemaal alleen. Het leek even alsof er niets aan de hand was. Er geen Corona was, wij gewoon lekker vakantie hadden, er geen zorgen waren. Gewoon even helemaal niets. Dit zorgde bij mij echt voor een ont-stress moment.
Geen invloed van de buitenwereld met vervelende opmerkingen, meningen die niets toevoegen voor mij of opmerkingen dat je je afvraagt of personen het leuk vinden om andere mensen (mijzelf dan) vervelend te laten voelen. In combinatie met het zijn in het bos, voelde ik mij zo gelukkig en zo dankbaar, wat een gevoel gaf dat ik niet kan beschrijven.
We liepen op paden die eindigden in enorme bossen brandnetels, we liepen op paden die eindigen bij een treinspoor. Dus omkeren, besluiten om maar de rivier over te steken. Schoenen en sokken uit, het koude water door en vervolgens mensen zien mountainbiken op het pad waar wij net waren. Omringd door brandnetels was dat natuurlijk het beste pad om te kiezen als je gaat mountainbiken #kuch #not. Dit ging ook al snel fout, want tijdens het aandoen van onze schoenen hoorden wij opeens een harde plons, geschreeuw en gegil en zagen wij paniek in de ogen van de andere mountainbiker die zonder na te denken het water in sprong. Verbaasd dat wij waren van wat er tegenover ons gebeurde moesten wij vooral erg lachen. Ten eerste omdat het riviertje minimaal een meter over twee van het pad af zat, ten tweede omdat er na het pad, voor de rivier, een strandje zat. Dus het besef dat de mevrouw die erin viel, of heel goed fout was gevallen, of omdat ze dus bedacht om op het zand te mountainbiken. Ten derde omdat het water niet hoger stond dan kniehoogte en als laatste omdat de meneer met paniek in zijn ogen, zonder nadenken ook het water in ging. Of voor de fiets of voor de mevrouw. Het ging gelukkig helemaal goed, en hebben zij er een leuke date aan over gehouden denk ik.
Na een heerlijke middag in het bos, genoten wij onder het genot van wat zoutigs en wat zoets, van Skipbo. Ik hou van dit spel. Makkelijk, een beetje tactisch en vooral gewoon lang. Door de gezelligheid en het mooie weer vergaten wij de tijd en werd er om half 8 in een speedo tempo gekookt, zodat het eten voor 8 uur klaar was, wij 2 minuten stil konden zijn en daarna lekker konden eten.
Moe en voldaan van een heerlijke dag keken we nog een paar afleveringen van Friends en gingen de oogjes dicht.
Op 5 mei moesten wij voor 10:00 uur van de camping. Dus ging de wekker om 9 uur, werden alle spullen ingepakt en ingeladen in de auto, gingen we ontbijten en vertrokken wij ruim voor 10:00 uur van de camping richting een Steengroeve. Helaas was deze dicht, maar konden wij wel van boven zien hoe bijzonder de natuur kan zijn. Dit zijn echt dingen die mij enorm fascineren. Dingen in de natuur die voor mij niet ‘normaal’ zijn en die niet vaak voorkomen.
Vervolgens weer verder in de auto richting het hoge noorden. Stopten we in Hardenberg nog even voor een ijsje en waren wij rond 2 uur in de middag weer in Groningen. Dat was wel even een gekke overgang. Van bijna geen mensen om je heen, naar de drukte van de stad op 5 mei. Maar de dag werd afgesloten op het dakterras in de zon met heerlijke zelfgemaakte pizza. Helemaal moe, maar heerlijk vol nieuwe energie gingen we slapen.
En nu, nu zijn we weer back to reality. Bizar vermoeid werd ik wakker om 7 uur, maar was het ondertussen bijna 9 uur en was ik alweer lekker aan het typen. De zon schijnt weer, nieuwe energie is aanwezig, internet staat weer aan en de duizenden appjes (iets van 400…) zijn allemaal weer gelezen. Om 10 uur was ik weer op werk, had ik om half 1 een live les van school en gaat de wereld gewoon weer door.
Maar de nieuwe energie pakt niemand mij weer af, de drie heerlijke dagen zijn mooie herinneringen en de leermomenten zijn ervaren. Tijd om drie dagen te gaan knallen, alle to do’s weer op een rijtje te zetten en vooral af en toe lekker offline gaan.
Dikke kus,
Tam
Reactie schrijven