En daar zit ik dan, een kleine vijf weken verder alweer dan de ‘We’re Back’ blog. Na wekenlang vertellen wat ik de afgelopen zomer heb gedaan, is het dan eindelijk tijd om te horen wat ik nu aan het doen ben. Tijdens dat ik dit aan het typen ben voel ik de zenuwen al omhoogkomen. Een lichtelijke trilling in de handen en een hart dat beetje bij beetje wat sneller gaat kloppen. Waarom? Omdat ik vandaag over een maand weg ga!
Ik mijn ‘drie weken helemaal niets’ blog kon je lezen dat ik de keuze heb gemaakt om een half jaar te stoppen met school. Mijn baas bood mij op mijn werk meer uren aan en deze uren heb ik aangenomen. Als ik een half jaar zou gaan stoppen met school zou dat 1 ding betekenen: 3 maanden werken om vervolgens drie maanden te kunnen reizen, alleen. En zogezegd, zo gedaan. Sinds begin september ben ik lekker aan het werk. Geef ik twee keer in de week de Body Pump, ben ik aan het sporten met klanten, ben ik begonnen met het opbouwen van de socials van werk en het belangrijkste punt, ik ben mij enorm gaan thuis voelen op werk. Iets wat de keuze die ik heb gemaakt om te gaan reizen nog wat moeilijker maakt. Ik had nooit verwacht dat ik op dit punt, nu ik een vijf weken goed aan het werk ben, mij zo goed zou gaan voelen. Allemaal puzzel stukjes vallen nu opeens op z'n plek. Ik heb meer rust, ben mij enorm aan het ontwikkelen en leer mijzelf steeds meer open te stellen.
Een mooi voorbeeld heb ik wel van vorige week woensdag. Ik zou op werk de nieuwe release van de Pump geven. Ik zeg je eerlijk, ik heb nog nooit zo’n slechte Pump gegeven in mijn leven. Ik voelde mij zo slecht en ik was na de les zo gefrustreerd. Normaal gesproken zou ik met mijn frustraties naar huis gaan en zou ik het opkroppen. Dit was ik ook van plan om te doen. Ik liep namelijk de deur uit en stapte op mijn fiets naar huis. Onderweg naar huis kreeg ik opeens een helder moment: waarom zou ik met mijn werk-frustraties naar huis gaan? Deze wil ik op werk laten! Dus ik keerde om, terug naar werk. Ik ging daar douchen en was van plan om niet eerder naar huis te gaan totdat mijn frustraties zo goed als weg zouden zijn. En ik kan met trots zeggen dat dit ook echt deels gelukt is. Ik heb even met wat klanten die de pump doen kunnen kletsen over de les en ik heb mij zo ‘open’ mogelijk gesteld tegenover de klanten en mijn collega’s. Nu ik dit aan het typen ben besef ik mij eigenlijk pas hoe veel verder ik al ben dan dat ik was.
Maar ondanks dat ik mij enorm ben gaan thuis voelen op werk en het enorm gezellig heb met de klanten en mijn collega’s, vlieg ik over een maand weg.
What’s the plan? Ik vlieg op exact 10 november naar Agadir. Hier ga ik eerst met een aantal collega’s een weekje surfen. Even wennen aan het idee dat ik alleen ga reizen en vooral genieten van een week relaxen. Vervolgens vlieg ik op de 16de terug naar Amsterdam, wacht ik hier een kleine 6 uur tot mijn vlucht naar Bangkok. Op de 17de kom ik aan in Bangkok, gelukkig een bekend vliegveld, en overnacht ik in een hostel in de buurt. Op de 18de vlieg ik dan door naar Vietnam, Hanoi, en vanaf daar… Vanaf daar zie ik het wel. Een vriendin gaf mij de tip om niets van tevoren te plannen. Natuurlijk mag ik echt wel wat punten hebben die ik graag wil zien, maar ik moet het daar wel over mij heen laten komen en zien waar het schip strand. Dus dat ga ik, ondanks mijn 'need' om een overzicht te hebben, gewoon doen. Vanavond boek ik mijn eerste hostel in Vietnam en verder helemaal niets! Het enige wat ik nu weet, is dat ik graag nog naar Cambodja, Laos en de Filipijnen wil. En dat ik rond half januari terugkom om met school op wintersport te gaan. En verder heb ik nog werkelijk geen idee. Dat idee, dat ik nog geen idee heb wat ik ga doen, maakt mij enorm bang. Maar ik weet zeker dat dit de beste keuze zou zijn die ik in tijden heb gemaakt, voor mijzelf.
Well, I think that’s it for today!
Een half jaar geen school maar kiezen voor mijzelf. Dat is het plan.
Xoxo,
Tam
Reactie schrijven